2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 | 2002 |
Zaterdag 19 januari 2008 vond in een volle Stoelemat het 7e Vastenavendconcert van de Sjefkes plaats. Een concert dat ditmaal nog meer in het teken van Vastenavend stond dan in voorgaande jaren. Een gevarieerd programma met veel vrolijke licht verteerbare nummers. Dit, gecombineerd met vocale solisten, speciaal geschreven arrangementen en een flinke portie Vastenavendmuziek zorgden voor een avond met veel hoogtepunten.
Spreekstalmeester Gerlof Jorritsma, kondigde op humoristische en cabareteske wijze de nummers aan. Door zijn ludieke teksten, met verwijzingen naar bekende Bergenaren en de Bergse historie, wist hij de zaal snel op zijn hand te krijgen. Het ABG TV-team zorgde voor een professionele weergave van het concert op een groot scherm in de zaal.
Het programma werd geopend met “Merck toch dat er niks boven Berrege gaat”, een vastenavondkraker, dat als openingsnummer werd gebracht. Het stuk begint met het Bergse volkslied Merck toch hoe Sterck en gaat daarna over in de melodie van D’r gaat niks boven Berrege.
Na de pauze ging het concert in up tempo en up sfeer verder, in het bijzonder tijdens de Bergse vertolking van Rule Brittania door de legendarische Diva Paulina Ceneri di Montagna, oftewel Paul Asselbergs. Dit nummer met nieuwe coupletten op de oude vertrouwde melodie van “Vastenavend, bij ons in ‘t Krabbegat; Zo’ne goeie n’ebbe wij nog nooit nie g’ad” was een van de krakers van het concert. Op Valencia volgde een schitterende Vastenavendmedley, gebaseerd op de CD “Ontmaskerd”, die vorig jaar in Bergen is uitgegeven. Vastenavendnummers van voor en rond het begin van W.O.II, waarvan de muziek oorspronkelijk voor het grootste deel uit de Jordaan stamt. Een voorbeeld is de melodie: “Daar in die heerlijke Jordaan”, dat in Berrege beter bekend is als “Steketee”. Prachtige oude sfeerbeelden op plasmaschermen ondersteunden de uitvoering. Tijdens de “Samba for Flutes” liet de fluitsectie van de Sjefkes een staaltje van haar kunnen zien, waarna een ander muziekaal vrolijk hoogtepunt volgde; ’t Samme wir ’n cirrekus worre, bekende Vastenavendnummers met een Braziliaans Carnaval tintje.
De uitsmijter “Dweil O’Bade” ( op de melodie van Viva Colonia) werd gebracht door Gerlof Jorritsma, ditmaal optredend als folk-rockzanger op elektrische gitaar. Met de door hemzelf geschreven tekst en een stevige muzikale vertolking zette hij met de Sjefkes de Stoelemat op z’n kop. De zaal ging staan en riep om meer, waarna het refrein:
Tijdens de pauze en na de voorstelling bliezen de dweilbands “Pa
ken ut Ok nog”, “La belle Jans” ,”Wamottervankomme”,
“Ge wit ut maar nooit” en “Niet te Vermei(d)e”
een stevige noot mee en hielden de sfeer er goed in.
|